แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว กับ ศจ.ดร.สุรศักดิ์ ศิษย์ธนานันท์
(ยน. 2:13-16) { ใช้งานผิดประเภท }
13เทศกาลปัสกาของพวกยิวใกล้เข้ามาแล้ว พระเยซูเสด็จขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็ม 14ในบริเวณพระวิหารพระองค์ทรงเห็นคนขายวัว ขายแกะ ขายนกพิราบ และคนรับแลกเงินที่กำลังแลกเงินอยู่ 15พระองค์ทรงเอาเชือกทำเป็นแส้ไล่คนเหล่านั้น พร้อมกับแกะและวัวออกไปจากบริเวณพระวิหาร และพระองค์ทรงเทเงินและคว่ำโต๊ะของคนรับแลกเงิน 16และพระองค์ตรัสแก่บรรดาคนขายนกพิราบว่า “จงเอาของเหล่านี้ไปเสีย อย่าทำพระนิเวศของพระบิดาเราให้เป็นแหล่งค้าขาย”
[แนวคิด] :
– เมื่อพระเยซูเข้าไปในบริเวณพระวิหาร ในกรุงเยรูซาเล็ม ช่วงเทศกาลปัสกา พระองค์ไม่ยอมให้คนมาขายสัตว์และตั้งโต๊ะแลกเงินในบริเวณพระวิหาร จึงใช้เชือกทำเป็นแส้ไล่พวกเขาออกไป
– พระนิเวศของพระบิดา ใช้สำหรับอธิษฐาน อย่าเอามาทำเป็นตลาด
[ประยุกต์ใช้] :
– ตั้งแต่พระเยซูเป็นขึ้นมาจากความตายจนถึงปัจจุบัน พระวิหารของพระเจ้าไม่ได้หมายถึงสิ่งก่อสร้างที่เยรูซาเล็มอีกต่อไป แต่หมายถึงชีวิตของเราทั้งหลายผู้เชื่อวางใจในพระเยซู(1คร.3:16)
– วันนี้ เราใช้พระนิเวศน์ของพระเจ้าทำอะไร?
– วันนี้ เราใช้พระนิเวศน์แห่งการอธิษฐาน เพื่อการอธิษฐานกี่นาที?
ท่านอาจสนใจเรื่องด้านล่างนี้ด้วย :
ใส่ใจ (ยน. 2:18-21) “วันนี้เรากำลังเอาใจใส่กับภารกิจที่พระเจ้ามอบหมายให้เราทำหรือไม่?”
พระเยซูทรงเป็นกษัตริย์ของฉัน (ยน. 1:49) “วันนี้ เรามีท่าทีเหมือนใคร?”
มาทีหลัง (ยน. 1:30) “วันนี้ เรารู้ไหม พระเจ้าสั่งให้เราทำอะไร?”
พระเยซูเป็นใคร? (ยน. 1:15) “วันนี้ เราคิดว่าพระเยซูเป็นใคร?…เชื่ออย่างนั้นจริงๆเหรอ? “