แบ่งปันเฝ้าเดี่ยว กับ ศจ.ดร.สุรศักดิ์ ศิษย์ธนานันท์
(ยน. 1:19-22) { พูดความจริง }
ยน.1:19-23 19นี่เป็นคำพยานของยอห์น คือเมื่อพวกยิวส่งพวกปุโรหิตและพวกเลวีจากกรุงเยรูซาเล็มไปถามท่านว่า “ท่านคือผู้ใด” 20ท่านได้ยอมรับ ท่านมิได้ปฏิเสธ คือได้ยอมรับว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่พระคริสต์” 21เขาทั้งหลายจึงถามว่า “ถ้าเช่นนั้นท่านเป็นใครเล่า ท่านเป็นเอลียาห์มลค. 4:5หรือ” ท่านตอบว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่เอลียาห์” “ท่านเป็นผู้เผยพระวจนะนั้นฉธบ. 18:15, 18หรือ” และท่านตอบว่า “มิได้” 22คนเหล่านั้นจึงถามว่า “ท่านเป็นใคร ขอให้เราได้รับคำตอบเพื่อจะได้ไปบอกผู้ที่ใช้เรามา ท่านกล่าวว่าท่านเป็นใคร”
[แนวคิด] :
– โอกาสสร้างชื่อเสียงมาถึงยอห์นเพราะพวกยิวเริ่มคิดว่า ยอห์นอาจจะเป็นพระมาซีฮา ที่ยิวรอคอยมานาน
> แต่ยอห์น ยืนยันว่า เกียรตินั้นไม่ใช่ของเรา เขาไม่ใช่พระคริสต์
– บางคนสงสัย อาจจะเป็นเอลียาห์ (ถ้ายอห์นบอกว่าเป็นคนนี้ อาจจะทำให้งานรับใช้ของยอห์นเกิดผลมากมายกว่านี้ก็ได้)
> แต่ยอห์น บอกว่า “ข้าพเจ้าไม่ใช่เอลียาห์”
– ยอห์น ไม่ได้แอบอ้างเป็นคนที่เขาไม่ได้เป็น ถึงแม้ดูเหมือนว่าการแอบอ้างเหล่านั้นอาจจะช่วยให้งานรับใช้ของเขาเกิดผลขึ้นอีกมากก็ตาม…แต่ยอห์นเลือกความซื่อสัตย์แทนการเกิดผล
[ประยุกต์ใช้] :
– เมื่อการพูดความจริง ต้องมาเผชิญหน้ากับ ผลประโยชน์,ความเจริญก้าวหน้าหรือแม้แต่การเกิดผลในงานรับใข้…จงเลือกที่จะพูดความจริง
“เราไม่อาจรับใช้พระเจ้า ด้วยวิธีของมารได้”
ท่านอาจสนใจเรื่องด้านล่างนี้ด้วย :
ผู้ทำหมายสำคัญ (ยน. 3:1-2) “พระองค์เต็มใจให้เราเรียนรู้จักกับพระองค์มากขึ้น เพื่อเราจะมาถึงจุดที่มีความเชื่อซึ่งสำแดงออกเป็นการกระทำ”
แนะนำให้รู้จัก (ยน. 1:31) “ก้าวข้ามเหตุผลไร้สาระนั้นไปเสีย แล้วลงมือทำอะไรบางอย่าง”
มาทีหลัง (ยน. 1:30) “วันนี้ เรารู้ไหม พระเจ้าสั่งให้เราทำอะไร?”
พระเยซูเป็นใคร? (ยน. 1:15) “วันนี้ เราคิดว่าพระเยซูเป็นใคร?…เชื่ออย่างนั้นจริงๆเหรอ? “