การถวายสิบลดหรือถวายสิบเปอร์เซ็นต์ของรายได้ของเราแก่พระเจ้าไม่ใช่กฎเกณฑ์ของคริสตจักรแต่เป็นการสมัครใจ เป็นการสำแดงความเชื่อว่าทุกสิ่งที่เรามีอยู่เป็นของพระเจ้า และการถวายสิบลดเป็นการเรียนรู้ที่จะเชื่อฟังและยำเกรงพระคำของพระเจ้า หรือแสดงการเปลี่ยนความเป็นเจ้าของของพระเจ้าในชีวิตของเรา
แท้จริงพระเจ้าเองทรงเป็นพระเจ้ามี่มั่งคั่ง พระองค์ไม่ต้องการทรัพย์สินของเราเลย แต่การถวายต่อพระเจ้าเป็นช่องทางที่จะให้พระเจ้าสามารถอวยพระพรของพระองค์ต่อความเชื่อฟังของเราได้
พระเจ้าสัญญาไว้ในพระคัมภีร์มาลาคีว่า พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า จงนำทศางค์ (สิบลด) เต็มขนาดมาไว้ในคลัง เพื่อว่าจะมีอาหารในนิเวศของเรา จงลองดูเราในเรื่องนี้ดูทีหรือว่า เราจะเปิดหน้าต่างในฟ้าสวรรค์ให้เจ้า และเทพร อย่างล้นไหลมาให้เจ้าหรือไม่ เราจะขนาบตัวที่ทำลายให้แก่เจ้า เพื่อว่ามันจะไม่ทำลายผลแห่งพื้นดินของเจ้า และผลองุ่นในไร่นาของเจ้าจะไม่ร่วง พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้แหละ พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า แล้วประชาชาติทั้งสิ้นจะเรียกเจ้าว่า ผู้ที่ได้รับพระพร ด้วยว่าเจ้าจะเป็นแผ่นดินที่น่าพึงใจ
สรุปคือการถวายสิบลดเป็นการสำแดงความเชื่อต่อพระเจ้าว่า พระเจ้าเป็นเจ้าของชีวิตของเรา และพระเจ้าสามารถอวยพรเราได้อย่างเพียงพอเมื่อเราสำแดงความเชื่อฟังในการถวายและไม่รักเงินทองมากกว่าพระเจ้า
